Abraham Vanheste

Het Veurnse vennootschap dat later de naam Societeyt van de Kerckepanne zal aannemen, probeert na juni 1783 enkele vissersgezinnen uit het Franse Ghyvelde aan te trekken. Deze vissers keerden echter amper drie maand later terug naar huis toen in september 1783 de Brits-Amerikaanse oorlog eindigde en het opnieuw veilig werd om vanuit Franse havens te werken.

Bij een tweede poging in 1785 pakken ze het anders aan en werden er contracten opgesteld met de kandidaat vissers. Hiervan zijn er enkele namen bewaard gebleven. Een daarvan is Abraham Vanheste.

Abraham is een van de eerste vissers met wie de Societeyt in maart 1785 een contract afsluit. Aan hem wordt de schuit “Joseph II” toegewezen met als bemanning Joannes Vanheste (een neef van Abraham), Joseph Van Loo, Moens d’ oude en Joannes Vermeire.

Abraham is 33 jaar oud als hij samen met zijn 28-jarige vrouw Agnes Pockelé in 1784 vanuit Blankenberge naar Kerkepanne komt. Zij brengen hun drie kinderen mee. Joannes 4 jaar oud, en Maria en Carolus, een tweeling van 2 jaar.

Agnes bevalt op 5 oktober 1784 in Kerkepanne van een dochter, Josepha Christina. Josepha wordt diezelfde dag nog gedoopt door pastoor Jacobus Marrannes uit Adinkerke en wordt vernoemd naar de Oostenrijkse keizer, Jozef II. Doopdrager (peter) is niemand anders dan de heer Norbertus Felicianus Jacobus Marrannes, griffier van de Kamer en stichtend lid van de Societeyt. Hij is tevens de broer van de pastoor. Doopdraagster (meter) is zijn vrouw, dame Ludovica Bernier. De doopakte van Josepha is de eerste officiële akte in de registers van Kerkepanne.

Lang houdt de familie Vanheste het echter niet vol in Kerkepanne. In juni 1786 bevalt Agnes van een zoon, Petrus, maar dan zijn ze wel reeds terug in Blankenberge. Later komen er hier nog 3 kinderen bij.

Abraham overlijdt in Blankenberge in juni 1790 op 39-jarige leeftijd, een paar maanden voor de geboorte van hun laatste kindje, Bernardus. Agnes hertrouwt in augustus 1792 in Blankenberge met een zekere met Frederic Pachtenbeke en overlijdt in Oostende in maart 1820 op 63-jarige leeftijd.

De familienaam “Vanheste” is vermoedelijk een vervorming van “Van Heist”. Later evolueerde deze naar “Vanneste” zoals blijkt uit de overlijdensakten van enkele van de kinderen. Familienamen werden pas geofficialiseerd onder het Franse regime. In 1794 werd bij decreet verboden een andere naam te voeren dan die welke vermeld stond in de geboorteakte.ordien hing het van de inspiratie van de pastoor af hoe ze in de parochieregisters werden opgetekend en dat gebeurde meestal fonetisch want de meeste parochianen konden lezen noch schrijven, of durfden meneer pastoor niet tegenspreken.